Update Toots

 Even een update  van Tootsje

Het zou voor mij een enorme steun zijn  mochten jullie zijn verhaal even lezen. Het gaat goed hoor maar toch ben ik  hier met hem ook  regelmatig de wanhoop nabij... Hoe het tijdens de lessen en de astro-workshop moet gaan weet ik nog niet zo goed. Het zal wat zoeken zijn.

Eerst de 'goede Flinke' zaken:

Toots is een schitterende hond. Hij leert snel! 

Wanneer we gisteren een stukje gingen wandelen dan deden we ongeveer een half uur over een kleine km. Hij ging steeds trekken aan de leiband en tsja, dat mag niet want dat is niet leuk en ook gevaarlijk want het is een sterke hond. Vandaag hebben we een grotere wandeling gemaakt en hij liep heel braaf de hele tijd naast mij. Het bos deed ook mij zo goed. Het was best gezellig met ons 2tjes. 

Regelmatig herhalen we "zit en liggen, blijf,...." Dat doet hij verrassend super Flink :) .

Hij slaapt braaf in zijn bench. In het begin werd hij wakker om 6.30 uur en begon dan te blaffen. Negeren is de boodschap (moet je eens proberen se:) ) tot hij niet meer blaft. Nu staat zijn ingebouwde wekker al om 7.30 uur. Dat vind ik leuker !

Ik heb al 2 hekjes geïnstalleerd zo voor aan de trappen( voor de kindjes...wie had dat gedacht  ) want hij eet alles op wat hij kan vinden. Maar dan ook letterlijk alles :). Ik breng heel wat tijd door in mijn keuken. Vermits hij alles al opruimt voor het in de pot geraakt, werd dat immens stressy!!!. 

's avonds gaan de hekjes open en dan komen de poesjes geïnteresseerd kijken en aan zijn poten snuffelen. Hij loert dan vanonder zijn wenkbrauwen wat daar komt kijken maar hij heft er amper zijn grote lieve kop voor op.... Komt wel goed dus. Die katten kijken verbaasd waarom daar nu plots zo een luidruchtig, vuil beest in hun living ligt. Katten zijn heel propere fiere wezens en die hond  houdt van alle laasen die hij tegenkomt. Ik moet hem afkuisen als hij binnenkomt! Effen  met het voddeke erover :) .  Ze hebben natuurlijk zijn warmte nog niet gevoeld. Dan zullen ze hun kar wel draaien. 

Maar :)   :)   :) 

(An Ferket... ook hier is er een grote  MAAR !!!)

Van zodra ik uit zicht ben; blaft hij zich  (hopelijk voorlopig) te pletter. Gisteren was er wat bezoek. Uiteraard wil iedereen dan aaien. De ontmoeting ging goed maar na al het enthousiasme van iedereen werkten zit, lig en blijf  langs geen kanten meer... Hond en ik verliezen dan de controle . Wanneer hij wat in overdrive gaat moest ik hem in zijn bench zetten en laten zitten tot hij weer rustig wordt. Helaas... Tootsje werd niet rustig. Als een zenuwpees ging hij te keer. Na een zeer korte tijd ging ik kijken en had hij een wondje op zijn neus van ergens tegen het deurtje te schuren (denk ik) . Wanneer hij mij dan zag ging hij zit, liggen, ...alles tegelijk om super super flink te zijn om er weer uit te mogen... 

tsja, niet te doen natuurlijk. Bloedend neusje... ik wil ook geen kapotte hond weer inleveren moest dat nodig zijn. :) 

In het weekend is het centrum gesloten dus heb ik toch eens een mailtje gestuurd naar de baasjes van zijn mama. 

"Tja, ... Toots haat, net zoals zijn mama, de bench." 

Ik mocht gerust met zijn laatste opvang bellen... 

Ik bel die madam en die zegt... ah, mevrouw ik ben blij dat je belt want jij denkt nu: waar ben ik aan begonnen :) ... en ze had gelijk. 

Zijn verhaal 

Toots is volledig opgeleid als blindengeleiders hond. Hij kon alle oefeningen perfect uitvoeren tot er afleiding was. Iets te veel prikkels en hij was uit zijn concentratie. Tijdens de dag zat hij op school en om 16 uur werd hij opgehaald door een vrijwillige opvang. In het weekend ging hij naar wie er op dat moment tijd had. Hij heeft zich dus steeds aan andere mensen, andere gewoonten ... moeten aanpassen.

 Gevolg: verlatingsangst... 

Blaffen wanneer hij alleen is. Hij heeft tijd nodig.   Hij is super aanhankelijk maar op zijn hoede want hij zal wel weer moeten vertrekken zeker. 

Die mevrouw van de opvang is een super lieve dame. 

Fybromyalgie, zware reuma en rug patiënte. (Het hele verhaal ken ik uiteraard niet  dus ik kan mij vergissen hoor) De eerste 14 dagen was Toots voor haar vaak pure wanhoop zei ze. Ze had er bij zitten wenen en ik moet zeggen dat dat hier gisteren ook niet ver af was. Maar nu is ze echt enthousiast over hem. Hij bleek een enorme steun te zijn wanneer ze pijnaanvallen had. Ze ging er als rug patiënte mee wandelen zonder dat hij trok aan de leiband. Er volgden een hele reeks filmpjes  van Tootsje. Hij samen slapend met haar katje, Toots samen met 2 loslopende kippen in haar tuin, Tootsje poserend tussen de paasversiering... Zij gebruikte de bench wel maar niet gesloten. Zij gaat vanwege haar pijnen niet uit  werken, vermoed ik dus Toots was, wanneer hij bij haar verbleef, steeds in haar buurt. 

Ik kreeg heel wat bruikbare tips die soms wat afwijken van het strenge (maar wel heel vriendelijke)regime van de 'vrienden der blinden'. Wegens het strenge dieet vanwege zijn allergie mocht ik hem geen hondenkoekjes geven als beloning. Belonen met vrolijke aaien was de boodschap. Ik liep dus kirrend: flinke zit, flinke lig, flinke toots door huis en tuin.  Steendoodkapot was is van dat vrolijk gekir. Zij gaf hem stukjes appel en wortel en ... ja dat is een hulp. 

Ik heb ondertussen mijn washok (waar zijn bench staat) zo hondenproof mogelijk gemaakt. Ik herinner mij namelijk de foto's van Kristien Swaeb haar garage nadat Maxje die in zijn beginperiode heringericht had. Er staat ook een hekje tussen mijn washok en de living. het blaffen stopt  "voorlopig" sneller. Wanneer ik bezig ben met "huishouden" (gebeurt al wel een :) ) zet ik hem in zijn washok en wanneer ik aan de computer werk ligt hij tegen mij op zijn dekentje. 

Dus... zover zijn we..

Anderhalf uur tijdens de les zal wel lukken maar de hele dag workshop zal wat zoeken zijn. Wanneer hij zich niet aan de lessen kan aanpassen... dan vrees ik dat het niet vol te houden is maar laat ons er van uitgaan dat het wel lukt. Hoe erg zou dat zijn !

Hij is hier nu nog geen week, ik ben waarschijnlijk wat ongeduldig maar dat is vooral omdat ik niet wil dat de leden er hinder van ondervinden. Maar hinder, aanpassing en plezier zijn natuurlijk niet los te koppelen van mekaar en het is echt een super lieve gevoelige knuffelhond. Een ideale hond voor wie wat liefde nodig heeft want zijn hartje staat helemaal open. Geloof mij; het is een speciale hond hoor ... 

Mag ik dus steun vragen bij dit tootsieproject? 

Hij is al aan de bachbloesems...

Ik besef natuurlijk ten volle dat het helemaal van mijn houding afhangt. Ja, ik weet dat  mijn gedrag het zijne zal bepalen. 

Tootsje is een uitdaging in :

rustig en duidelijk zijn :) en duidelijk en kordaat zijn niet hetzelfde dan boos zijn. 

Het is een uitdaging in duidelijke grenzen stellen. Grenzen geven ook rust. 

Herinneren dat het leven niet te controleren is. Even alle vaste patronen overboord gooien en toch bij jezelf blijven. 

Hier, nu en helemaal eerlijk