Tribalight

Ik hou zo van de matriarchale wereld van sprookjes.  In deze tijd is Sneeuwitje de lerares van dienst. Laat mij even vertellen over deze goede vriendin... Je kent ze wel, dat prachtige meisje met haar bleke gave huid, haar haren met de kleur van ebbenhout en haar mooie bloedrode lippen.  Haar moeder stierf veel te jong waardoor ze al heel snel genoodzaakt was  om zelf haar weg te vinden in de aardse wereld van wanen en zottigheid. Zij kwam terecht in een wereld van uiterlijke schijn, jaloezie en ... gezond verstand. Een wereld waarin men vooral ge-amuseerd moest worden omdat de echte  levensvreugde al zo lang heel ver zoek was. 7 dagen zwierf ze over 7 bergen en vond ze bij de 7 dwergen  haar eigen huis, lichaam en leven. Ze stort zich in haar leven, ontdekt geniet en proeft van alle bordjes, … om vervolgens heerlijk  te slapen terwijl  en de 7 hemelkrachten waken. De stiefmoeder houdt haar nauw in de gaten. Zij is immers bang van Sneeuwitje haar wilde niet te temmen n

Wat is een Mens toch prachtig! Met onze wervelkolom, als een zuil volledig opgericht en onze grote, gewelfde ronde schedel waarmee we de hemel dragen .. Met onze benen verzetten we ons tegen de zwaartekracht...  De kracht van de mens zit in onze geestelijke vermogens.  Fysiek zijn we  als mens vrij weerloos. We hebben geen klauwen,  geen speerpunt aan een staart,  geen indrukwekkende manen,  geen o verstelpend gebrul.  We zijn geboren zonder wapens,  zelfs de kleur van ons bloed schijnt door onze huid,  geen pantser,  geen vacht…  Wat maakt ons dan zo uniek?  Hoe kan het dat wij, Mensen de enige levende wezens zijn  die  werken aan  laptops met onze 'phone' op zak  en communiceren met mensen aan de andere kant van de wereld.  Mensen gebruiken woorden met letters. We hebben een taal. Er worden zelfs vele talen gesproken. Wij zijn in staat elkaars taal te leren. Terwijl wij boven onze boeken zitten en ons brein prikkelen moeten andere levende we

De beelden zijn zo mooi! Een hartverwarmende wereld...  waar iedereen zijn thuis vindt Neen,  het is geen utopie! Wat we vooral nodig hebben  is een gezond vertrouwen   en een gezond  geloof in vernieuwing... Nog niet zo lang geleden leek de wereld zo vertrouwd. Ons brein houdt van controle, zekerheden,...Een huis om in te wonen, een partner die voor ons zorgt, een bankrekening, een diploma op zak, een rijbewijs, de nodige verzekeringen en ja... we zijn safe... het leven kan beginnen... We zijn goebezig toch?!? En toen kwamer dit :) Hup, de wereld op zijn kop...Vanaf nu is er de wereld voor Corona en de wereld na Corona. De wereld ligt boempetat op zijn gat! En ja... wat nu???  Volgens mij zijn er 2 mogelijkheden om met deze ecomische, sociale, ecologische, financiële, fysieke ravage om te gaan: Ofwel trachten we met het puin dat overblijft, de wereld weer te restaureren. We trachten de wereld zoals hij was weer zo goed mogelijk op te bouwen.

Vergeet jij jezelf ook zo vaak?  Vitale levenskracht is eigen aan onze natuur...  we worden ermee geboren.  Ze stroomt vrij door ons lichaam.  Maar bij spanning lijkt het wel of die energiestroom bevriest. Negativiteit blijft zitten. Hierdoor heeft ons lichaam het moeilijker om te functioneren.  Zelfmassage kan die bevroren stroom ontdooien ! Door eenvoudige technieken met onze eigen handen  brengen we de stroming weer op gang....  En wat een geluk :) .....onze handen hebben we altijd bij...  Onze eigen handen ordenen de chaos,  de stoom krijgt weer richting Negatieve energie wordt naar buiten gewerkt We krijgen weer voeling met ons zelf  keren weer naar huis naar onze eigen Innerlijke Bron  onze eigen Innerlijke Haard keren weer naar het Moederland. naar de sappige heerlijkheid!!! Dat heerlijke Moederland waar het veilig is om te stralen en iedereen vol zelfzekerheid kan genieten van wie je in wezen bent...

Ik eet alleen met mezelf, ik ga slapen, alleen met mezelf, ik sta op en daar ben ik dan alleen met mezelf, ik kuis alleen met mezelf, ik klus alleen met mezelf, ik wandel alleen met mezelf, wagens geen volk op mijn matje, behandel ik mezelf alleen, ik alleen geef mezelf nu een massage, ik praat alleen met mezelf, ik zit in stilte met mezelf...  Laat ik het dus even samenvatten... overal waar ik ga, kom ik mezelf tegen.! Eigenlijk was dat vroeger niet anders maar toen kon ik het beter verdoezelen.  Toen ging ik alleen met mezelf op bezoek en gaf les aan jullie alleen met mezelf :)  Maar toen, het lijkt een eeuwigheid geleden, vond ik altijd voldoende afleiding.  Nu, alleen met mezelf, ... we hebben al gevochten.  alle emoties zijn  de revue gepasseerd.  Ik en mezelf ben al boos geweest op alles en iedereen en ook op mezelf. Ambetant dat ik kan zijn Pfff mannekes lief! Ik en mezelf ben ook al verdrietig geweest... amai zielig dat ik kan doen ! Ik heb mezelf gevraagd, gesme