ha die lieve Tootsje. Ondertussen kennen we elkaar al wat beter :)
Toots, die super gevoelige, zelfs wat overgevoelige grote witte hond...Wanneer we met ons 2tjes zijn lukt het geweldig.
Het washok is zijn 'kamer'. Hij heeft daar nu zijn heerlijk nestje en tsja, ook "De bench". Geen hok dat gesloten wordt maar altijd open staat. Soms gaat hij er inliggen om te rusten maar kan er weer uit wanneer hij dat wil... zo heeft hij het graag.
Hij heeft nu ook een heel arsenaal aan speeltjes. Een blauwe kip die binnen de 5 minuten haar froezelkraag kwijt was. Een piepvarkentje, een dikke touw om heerlijk mee uit te freaken :) enz.
Mee werken wanneer er mensen op mijn mat komen, vindt hij een zeer gewichtige zaak. Hij gaat dan voorbeeldig op zijn dekentje liggen en verplaatst zich hooguit om wat meer in het zonnetje te gaan liggen. De energie die er hangt wanneer ik werk, ligt hem wel. Hij wordt er helemaal zennnnn van. Pure aarde is hij dan !
Toots is vooral "vriend". Hij is helemaal in zijn uppie wanneer er mensen bij hem zijn. Hij is letterlijk dol op mensen en mensen zijn dol op hem.
Natuurlijk zijn er nog wat werkpuntjes, werkpunten en WERKPUNTEN.
Waar er mensen zijn... daar wil hij ook zijn. Wanneer dat niet kan, haalt hij zijn hele woordenschat boven. Blaffen, piepen, frustratieblaffen en ik kan je garanderen... zijn woordenschat is zeer uitgebreid en hij heeft dan energie voor een hele bende !
Paardendrollen, daar is hij dol op. Echt hij kan er niet aan weerstaan.
En hier zijn we bij de les: afgaan gelijk ne gieter.
Toots kent zijn commando's perfect! Zit, blijf, liggen, in zijn nestje gaan rusten... noem ze en hij doet ze zonder enig probleem.... tot er iemand bij is. Dan krijg ik een grote middenvinger (mocht hij die hebben)
Gelukkig: wandelen geeft mij inzicht !
Wanneer er mensen bij zijn (of joggers passeren ), heeft hij niet mijn volledige aandacht. Dan luistert hij 'een heel klein beetje' of helemaal niet. Ik krijg dan reacties: amai, hij is hier nog maar pas en het is al om zeep of amai, die blinde zou ne gang gaan ... en neen, het ligt niet aan het feit dat hij het niet meer kan, neen hoor... Ik ben bang dat hij het niet goed gaat doen.. Die reacties maken mij onzeker, waarschijnlijk omdat ze resoneren met mijn onzeker gevoel op dat moment en...dat voelt hij! Hij luistert momenteel nog omdat hij moet, niet omdat hij wil! Waarom zou hij ook, we kennen elkaar nog maar pas. Onze band, onze liefde, ons vertrouwen is nog maar pas aan het groeien. Wanneer iets moet bestaat er ook een "ik doen het niet nè !" Hij zoekt een opening in mijn/onze band en ik ben bang om af te gaan gelijk ne gieter. Ik wil een voorbeeldhond en een uitstekende leider zijn! Grappig hoe juist die angst mij effectief doet afgaan :).
En toen...in het bos kwam daar de jogger aan. Ik sprak hem rustig toe... kom Toots, we gaan gewoon passeren. gewoon doorgaan, hier bij mij! Alles is in orde... Eénmaal voorbij: flinke Toots! Flink zooOOoo! en ikke ook flink gedaan! Les: geef de verliezershormonen geen kans en ga er helemaal voor, wat het resultaat ook is!
Hij heeft een goede sterke leider nodig om zich veilig te kunnen voelen. Dat geeft hem rust. Maar ja, wat is dat nu juist die goede, sterke leider??? Ik wil hem opvoeden vanuit rust en vertrouwen!" Moeten" creëert onvoorspelbaarheid. Wie opgevoed is met te veel moetens zoekt steeds achterpoortjes. Dat is korte termijnvisie, toch!!
Maar wat is goed leiderschap?
Een goed leider zorgt ervoor dat de omstandigheden veilig zijn en dat aan de basisbehoeften voldaan wordt. Leiderschap geeft veiligheid !
Een veilige basis leert je omgaan met angst. Een plek en een team waar je op kan terugvallen in nood geeft je ruimte om te groeien. Groeien is niet hetzelfde dan gehoorzamen. Om te groeien moet je kunnen proberen, experimenteren, oefenen, falen en gelukken! Je hebt een veilige back-up nodig die je erop wijst wanneer het onveilig wordt of je tips kan geven die handig zijn om uit te proberen. Er is een veilige Tribe nodig om braaf (Brave) te zijn!
Een goed leider leeft in harmonie met de universele wetten. Hij/zij heeft immers een lange termijnvisie en kent (of zoekt) de natuurlijke processen van het leven, de natuur en het universum zelf. (opgaan, blinken en ondergaan, de natuurlijke elementen, .. )
Hij/zij kent investeert in zelfkennis of zelfweten. Waarom neem ik deze beslissingen. Wil ik dit en waarom? Is het ja of nee, geen jee of na! Waar speelt mijn verleden mij parten en hoe kan ik hier zelf in groeien.
Een goede leider werkt met veel enthousiasme aan zichzelf EN gelooft in de groep.
Onze sterkte
hebben we te danken aan een groep,
aan samenwerken,
aan in verbinding durven gaan met teamleden.
Teamleden die de plek vinden in het team waarin ze zich goed voelen. Het gaat dus steeds om willen want moeten brengt onnodige spanning en ongepast gedrag.
By the way: waar wil jij eigenlijk bij horen ???
Het is zo boeiend om goed leiderschap in jezelf te oefenen. Ben ik voor mezelf een goed leider?
- Wat is mijn termijnvisie, mijn passie, mijn bijdrage?
- Leef ik in harmonie met het universum en wanneer of waar verlies ik mijn verbinding en dus ook mijn kracht.
- Durf ik verbinden met anderen en durf ik het aan om mij te geven, mij te laten kennen en heb ik interesse en moed om anderen te leren kennen. Durf ik mij openstellen zonder mij te verliezen.
- Durf ik rekenen op anderen of ben ik eerder bang dat het fout gaat dan te geloven in wat er goed kan gaan?
- Durf ik ontspannen mezelf zijn en openen zodat ik het universum kan "aannemen".
Dus, ik verlaat de veilige paden waar het wel lukte om geconcentreerd te blijven, kansen te bieden, rustig en zelfverzekerd mijn ding te doen :). Ik verlaat die comfortzone en zal afgaan gelijk ne gieter, mezelf tegenkomen, relativeren en groeien... Toots houdt mij kort aan de lijn :) :) :)
De wereld, bedrijven, gezinnen, kinderen, tribes hebben goede, krachtige en warme leiders nodig die geloven in zichzelf en in de andere leden in plaats van angst te hebben om af te gaan gelijk ne gieter. ( ik heb uiteraard geen ambitie in een politiek mandaat maar zal beginnen bij mezelf )
Ps: alle respect voor de 'vrienden der blinden'. Het engelengeduld waarmee ze Toots en hun andere honden opvoeden in warme liefde. Geen straffen maar geloven en beloven! Ik wens alle honden, alle dieren en vooral ook alle kinderen zulke verzorgers toe.
Reacties
Een reactie posten