Soms voelt het leven alsof we een rivier afdobberen die vol ligt met vuil en afval dat in brand is gestoken. Op beide oevers bevinden zich talloze sluipschutters. Wegduikend en zigzaggend varen we voort en voort en voort. Wie beweert dat dat niet zo is, of dat het slechts een recent fenomeen is, is nog niet wakker. Toch weet ik sinds mijn jeugd dat we tegelijkertijd nog een andere waterloop bevaren. "De rivier onder de rivier" Het is een oude, rechtvaardige stroom, lijnrecht en gevuld met het leven zelf, helder, springlevend, fris en vitaal. D it heldere water verzacht scherpe pijn, verzorgd wonden. Hier word je nooit onherstelbaar gekwetst en is er geen ziel voorgoed verloren. Put uit dit water! Waak over de kinderen met je leven... Neen, waak over mekaar met je leven! Beschouw niets als vanzelfsprekend. Wees alert. Bescherm mekaar, waak over de geest, de gedachten inzicht. Angst en negativiteit nemen zo snel over.. De wereld heeft a