soms ga ik op reis...
alleen,
ver en zo dicht ...
heel ver weg en zo dichtbij...
dan neemt er iets over en daal ik af
Af naar de krochten van de onderwereld.
In die hel wandel ik rond
Af naar de krochten van de onderwereld.
In die hel wandel ik rond
ik haal een stukje 'heel'
een stukje IK,
ooit ...
ergens kwijtgeraakt
een stukje IK,
ooit ...
ergens kwijtgeraakt
Daar...is de poort.
zo gemakkelijk is het... zo hoort het.
Zo gemakkelijk !!!
Jij neemt die uitgestoken hand...
zo gemakkelijk is het... zo hoort het.
Zo gemakkelijk !!!
Jij neemt die uitgestoken hand...
zet een stap vooruit ...
en daar lost de verbinding.
Wat denk je, zo werd gezegd...
aan jou de keuze...
Weet dat vanaf nu...
leven niet 'meer' is dan een bewuste keuze...
Ik was zo verbaasd over de eenvoud.
Weet dat vanaf nu...
leven niet 'meer' is dan een bewuste keuze...
Ik was zo verbaasd over de eenvoud.
Hoe simpel kan het zijn!!!
Voor een dag van morgen...
Voor een dag van morgen...
Hoe vreemd...
te voelen hoe de andere kant...
thuiskomen je roept.
Bangelijk hoe de gedachte tastbaar wordt.
Wat is die illusie van tijd?
Ik kraak de code
the escape room van het leven
Uit het labyrint van leven dood leven
ontwaakt Zij
aan haar zijde wandelt nu dood
Sinds de verzoening
stopt mijn vlucht
De vlucht van mezelf
Ik kruip in mijn wonden
en doorvoel de pijn
rauw en pittig
keer niet meer weg
neem ze in mijn handen
en koester ze
Tot ik heel mezelf word
Sinds de verzoening
wandelen we hand in hand
zij is zo intens
Zo diep in alles
Haat en Liefde
Verdriet en Vreugde
nestelen zich immers
even diep
ze wonen in hetzelfde groot gapend gat
voel de pijn én het geluk
duik er in
in de diepte van mijn lijf
laat toe
kom binnen
geef je over
los die laatste weerstand
ontvang de warmte van mijn hart
want daar breekt het ijs
laat ze dalen naar dat bekken
en word opnieuw geboren
Ga hand in hand
leven en dood,
wij zijn nu een team!
Divided wordt Divine
Reacties
Een reactie posten